Stowarzyszenie Cudownego Medalika czyli Apostolat Maryjny

 

Początki Cudownego Medalika są związane z objawieniami Matki Bożej, jakie miały miejsce w Paryżu w 1830 r., w kaplicy przy ulicy du Bac. W sobotę 27. listopada 1830 r. Niepokalana objawiła się siostrze Miłosierdzia, św. Katarzynie Labouré, powierzając jej misję wybicia medalika według podanego wzoru:

Powiedz, aby wybito medalik według tego wzoru – powiedziała Najświętsza Dziewica. Osoby, które będą go z ufnością nosiły, zwłaszcza na szyi, otrzymają wiele łaski.

Medalik rozpowszechnił się bardzo szybko. Za jego pośrednictwem działo się wiele nawróceń i uzdrowień. Modlący się doznawali szczególnej opieki Matki Bożej. Wobec tych nadzwyczajnych faktów, arcybiskup Paryża, De Quelen, wydał oficjalne zarządzenie przeprowadzenia badań dotyczących pochodzenia Medalika oraz zjawisk, jakie miały miejsce za jego przyczyną. Wniosek przeprowadzonego dochodzenia był następujący:

Nadzwyczajna szybkość, z jaką ten medalik się rozpowszechnił, ogromna liczba wybitych i rozprowadzonych medalików, zadziwiające dobrodziejstwa i specjalne łaski, jakie wierni otrzymali dzięki pokładanej w nim ufności wydają się być znakami, poprzez które niebo chciało potwierdzić rzeczywistość objawień, prawdziwość zeznań św. Katarzyny Labouré oraz potrzebę rozpowszechnienia medalika.

W 1846 r., w następstwie głośnego nawrócenia Żyda Alfonsa Ratisbonne, papież Grzegorz XVI potwierdził wnioski zawarte w orzeczeniu arcybiskupa Paryża.

Na awersie medalika, wokół postaci Matki Bożej, znajduje się napis: O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy. W języku francuskim napis ten brzmi: O Marie conçue sans péché, priez pour nous qui avons recours a vous. W ten sposób Maryja objawia, że jest poczęta bez grzechu, czyli Niepokalana.

Z rąk Matki Bożej rozchodzą się promienie. Są one symbolem łask, które Maryja nam wyprasza u swego Syna.

Maryja depcze głowę węża, czyli szatana, aby ukazać, że z jej pomocą możemy zwyciężyć wszelkie zło.

Na rewersie znajduje się litera M połączona poprzeczną belką z górującym nad nią krzyżem. Symbol ten wskazuje, że Syn Boży zbawia nas przez swoją mękę i śmierć na krzyżu w obecności swojej Matki stojącej pod krzyżem.

Poniżej litery M są dwa serca: Jezusa, otoczone koroną cierniową i serce Maryi przebite mieczem. Symbolizują one miłość Jezusa i Jego Matki do nas wszystkich.

Dwanaście gwiazd wskazuje na Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów i przypomina, że jesteśmy wezwani do apostolstwa i życia w świetle Ewangelii.

Już po objawieniach Katarzyna Labouré powiedziała swojemu spowiednikowi, ks. J. M. Aladelowi:

Najświętsza Dziewica chce, abyś założył Stowarzyszenie Dzieci Maryi, któremu przez Jej pośrednictwo będą udzielane liczne łaski.

Pierwsze stowarzyszenie, złożone z samych dziewcząt, powstało 8. września 1837 r. w parafii św. Piotra du-Gros-Caillou w Paryżu. Z upływem czasu powstawały również stowarzyszenia grupujące młodzież męską oraz przeznaczone dla wszystkich Stowarzyszenie Cudownego Medalika Niepokalanego Poczęcia NMP.

Współcześnie miliony osób noszą Cudowny Medalik i za pośrednictwem Maryi wypraszają liczne łaski Boże.

 

 

 

Stowarzyszenie Cudownego Medalika czyli Apostolat Maryjny

w naszej Parafii

 

W naszej parafii grupa Apostolatu Maryjnego, który niedawno zmienił swoją nazwę na Stowarzyszenie Cudownego Medalika, powstała w 6 Niedzielę Wielkanocną 1 maja 2005 roku jako owoc konferencji Ireny Wojciechowskiej, diecezjalnej moderator tegoż stowarzyszenia, wygłoszonej na zakończenie Mszy świętej o godzinie 18.00. W swoim wygłosie prelegentka zachęcała wtedy do utworzenia wspólnoty w naszej Parafii i po Mszy świętej odbyło się pierwsze krótkie spotkanie organizacyjne z tymi, którzy wykazali zainteresowanie przynależnością do Apostolstwa.

 

Od tamtej pory grupa spotyka się co miesiąc. Pierwsze spotkania prowadziła Irena Wojciechowska, później przekazując tę rolę Czesławie Mireckiej. Przez ponad dwa lata do czerwca 2007 roku towarzyszył grupie ksiądz proboszcz Lesław Politowski, od września 2007 do czerwca 2012 roku rolę duchowego opiekuna sprawował ks. Juliusz Mieczyński, od września 2012 roku do czerwca 2014 roku czuwał nad grupą ks. Robert Dynakowski, od września 2014 do czerwca 2015 – ks. Marcin Figiel, od września 2015 do czerwca 2016 – ks. Marek Michalski, a od września 2016 roku – ks. Damian Pluskota.

 

Spotkania w latach 2005-2012 odbywały się w pierwsze poniedziałki miesiąca o godzinie 18:45, od września 2012 roku – w czwartki przed pierwszym piątkiem miesiąca o godzinie 18:45, a obecnie o godzinie 16:00.

 

Grupa w latach  2005-2009 liczyła 12 osób, w latach 2010-2015 na spotkania przychodziło 10 osób, a obecnie bierze w nich udział 20 osób. Na comiesięcznych spotkaniach członkowie wspólnoty modlą się, śpiewają, czytają fragmenty Pisma świętego i rozważają je, dzielą się doświadczeniami i przeżyciami. W życiu codziennym, szukając Boga pod opieką Najświętszej Panny, dążą do autentycznej, bezinteresownej miłości, udzielając się i pomagając innym, a także troszcząc się o siebie nawzajem. Wszystkich zainteresowanych wspólnotą przyjmą z radością.